Codzienna Celebra

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień powszedni XII Tydzień zwykły

25 czerwca Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie, odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców leońskiego regionu Królestwa Skarlandu. W ciepły wieczorny koniec dnia, w procesji do głównego ołtarza podążał Prałat, ksiądz kanonik Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy rozpoczęły grę. Duchowny zaczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył śpiew, zaczęła się właściwa celebra.

Chcesz być oczyszczony przez Jezusa?
Dzisiejsza Ewangelia jest nie tylko lekcją o Bożym miłosierdziu, ale też o potrzebie dążenia, by ono mogło w nas swobodnie działać i byśmy pięknieli wewnętrznie dzięki niemu.

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prałata:

"Ewangelia (Mt 8, 1-4)
Gdy Jezus zeszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: „Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: „Chcę, bądź oczyszczony”. I natychmiast został oczyszczony z trądu.

A Jezus rzekł do niego: „Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień w słowie Bożym. Po wysłuchaniu Ewangelii, ksiądz Prałat kontynuował sprawowanie liturgii i wygłosił również krótką homilię:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Witam was serdecznie na tej celebrze, nie jest nas dużo, ze względu na porę, lecz ważne jest to, że jesteśmy Tam gdzie dwóch w imię moje sie zbiera tam i ja jestem. To są słowa Chrystusa.
" Dzisiejsza Ewangelia jest nie tylko lekcją o Bożym miłosierdziu, ale też o potrzebie dążenia, by ono mogło w nas swobodnie działać i byśmy pięknieli wewnętrznie dzięki niemu.
Gdy Jezus zeszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: "Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić". Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: "Chcę, bądź oczyszczony". I natychmiast został oczyszczony z trądu.

A Jezus rzekł do niego: "Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich".
Trąd jest symbolem grzechu. Jezus nie tylko chciał, ale i w pewnym sensie "musiał" uzdrowić owego trędowatego, by dać nam wyraźnie do zrozumienia, że bardzo chce oczyścić nas z win i wyzwolić od grzechu. Pojawia się jednak pytanie, czy my chcemy takiego oczyszczenia? Czy mając grzechy na sumieniu zbliżamy się do Jezusa, jak ów trędowaty, czy może raczej uciekamy przed Nim?

Ta dzisiejsza Ewangelia jest nie tylko lekcją o Bożym miłosierdziu, ale też o potrzebie dążenia, by ono mogło w nas swobodnie działać i byśmy pięknieli wewnętrznie dzięki niemu. " Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście a także poprzedzająca ją modlitwa do Michała Archanioła. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. Prałat po zakończeniu i złożeniu szat, udał się na chwilkę prywatnej modlitwy przed tabernakulum a potem poszedł na plebanię na kolację i wieczorny spoczynek zaraz po modlitwie.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień powszedni XII Tydzień zwykły

26 czerwca Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie, odprawiona została kolejna południowa celebra dla mieszkańców leońskiego regionu Królestwa Skarlandu. W ciepły dzień, w procesji do głównego ołtarza podążał ksiądz kanonik Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy rozpoczęły grę. Duchowny zaczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył intonację śpiewu, zaczęła się właściwa celebra tej ofiary.

"Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim." Mt 8, 11

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prałata:

"Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».

Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „Zrób to!” – a robi».

Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz – w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.

Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Potem wstała i usługiwała Mu.

Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On przyjął nasze słabości i dźwigał choroby»."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień w słowie Bożym. Po wysłuchaniu Ewangelii, ksiądz Prałat kontynuował sprawowanie liturgii i wygłosił również krótką homilię:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Witam was na tej celebrze,
" "Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim." Mt 8, 11
Pozory bywają bardzo zdradliwe. Ludzkie kalkulacje często mijają się z rzeczywistością. Największą wiarę znajdował Jezus w tych, którzy z pozoru jej nie mieli. Jednocześnie ci, u których mógł spodziewać się wiary, zwyczajnie jej nie mieli. Jezus przestrzega, że kiedyś będziemy zaskoczeni tym, kto znajdzie się w Królestwie Boga, bo On sięga poza pozory. Czyj udział w królestwie niebieskim zdziwiłby Cię najbardziej? " Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście a także poprzedzająca ją modlitwa do Michała Archanioła. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. Prałat po zakończeniu i odłożeniu szat, udał się na chwilkę prywatnej modlitwy a potem poszedł na plebanię na obiad.

[Miguel de Catalan]

Amen.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień powszedni XVI Tydzień zwykły

21 lipca Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie, odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców leońskiego regionu Królestwa Skarlandu. W ciepły dzień, w procesji do głównego ołtarza podążał ksiądz kanonik Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy rozpoczęły grę. Duchowny zaczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył intonację śpiewu na wejście, zaczęła się właściwa celebra.

Uszy nie są do ozdoby
Uszy są do słuchania, a nie do ozdoby. Niby jest to oczywiste, ale życie nie zawsze potwierdza, że się z tym zgadzamy.
"Kto ma uszy, niechaj słucha." Mt 13, 9

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prałata:

"Ewangelia (Mt 13, 1-9)
Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły miedzy ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha»."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień w słowie Bożym. Po wysłuchaniu Ewangelii, ksiądz Prałat kontynuował sprawowanie liturgii i wygłosił również krótką homilię:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Witam was na tej celebrze,
"Uszy są do słuchania, a nie do ozdoby. Niby jest to oczywiste, ale życie nie zawsze potwierdza, że się z tym zgadzamy. Nieumiejętność słuchania (zwłaszcza słuchania Słowa Bożego)r, niesie ze sobą duże straty. Takie same, jak wtedy, gdy sieje się ziarno nie na żyzną glebę, ale na drogę lub na skałę, lub między ciernie. Ową żyzną glebą wcale nie jest serce dobre, lecz serce otwarte, ciekawe – jednym słowem słuchające. Wiara bierze się ze słuchania, a dopiero z wiary rodzi się przemiana serca na lepsze.
Wyposażając człowieka w dwoje uszu i w jedne usta Bóg zdaje się pouczać: więcej słuchaj niż mów. W prologu do największego przykazania, tj. do przykazania miłości Bóg mówi: Słuchaj Izraelu! (Pwt 6, 4). Jednakże posiadając sprawny słuch ciała, możemy być głusi duchowo. Słowo Boże może wchodzić jednym, a wychodzić drugim uchem, a przecież ono chce mieszkać w sercu człowieka, chce dotknąć i ogarnąć wiarą serce.
Jak/czy słucham Boga?" Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście a także poprzedzająca ją modlitwa do ŚW. Michała Archanioła. Po odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. Prałat po zakończeniu i odłożeniu szat, udał się na chwilkę prywatnej modlitwy a potem poszedł na plebanię na odpoczynek i kolację.
[/quote]

[Miguel de Catalan]

DEO GRATIAS.

[Ludwik Potocki Catalan]

DEUS VULT.

[Enrique Sánchez Oviedo]

@Ludwik Potocki Catalan @Miguel de Catalan Gratias tibi.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień powszedni

Piątego sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie odprawiona została popołudniowa celebra dla mieszkańców Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Chciejmy zrozumieć Boga!
Zrozumienie Boga nie jest łatwe, ale możliwe. Wymaga tylko cierpliwości i pokory, polegającej na świadomości, że nasze horyzonty myślowe są bardzo zawężone. Zrozumienie Boga jest możliwe, jeśli tylko będziemy systematycznie poszerzać nasze zawężone horyzonty myślowe o całą prawdę, którą ukazał nam Jezus.

Po takim małym wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mt 16, 13-23)
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”

A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.

Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”

Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.

Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.

Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”.

Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Jana, kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Słowo „szatan” znaczy po prostu „przeciwnik”. Bardzo łatwo jest stać się przeciwnikiem Boga, czego Piotr, pierwszy papież, też doświadczył. Kiedy nasze myśli są przeciwne Bogu, jesteśmy Jego przeciwnikiem. Dlatego tak ważną rzeczą jest zrozumienie Boga, by łatwiej było nam zaakceptować Jego myśli i plany. Często nie akceptujemy Bożych zamiarów i myśli, bo ich nie rozumiemy.

Zrozumienie Boga nie jest łatwe, ale możliwe. Wymaga tylko cierpliwości i pokory, polegającej na świadomości, że nasze horyzonty myślowe są bardzo zawężone. Zrozumienie Boga jest możliwe, jeśli tylko będziemy systematycznie poszerzać nasze zawężone horyzonty myślowe o całą prawdę, którą ukazał nam Jezus." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Mszy zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. W budynku pozostało parę osób na modlitwę, przed tabernakulum.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Święto Przemienienia Pańskiego
XVIII Tydzień zwykły

06 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat kanonik Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w biały ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Co to znaczy, że zmartchwychwstajemy?
Nasze obecne życie ma wielką wartość i jest piękne, ale jest niczym w porównaniu z tym, co przynosi Jezus.

Po takim małym wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mk 9, 2-10)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.

A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Jana, kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Co to znaczy, że zmartchwychwstajemy?
Nasze obecne życie ma wielką wartość i jest piękne, ale jest niczym w porównaniu z tym, co przynosi Jezus.
Piotr, Jakub i Jan nie mieli rozpowiadać o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych, ponieważ przemienienie Jezusa, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, jest zapowiedzią zmartwychwstania i przygotowaniem Apostołów do niego. Pełnym przemienieniem jest zmartwychwstanie, ale ono ma się zacząć już teraz.

Dzień po dniu, pokonując grzech i jakiekolwiek zniewolenie, zmartwychwstajemy – wchodzimy w nowe życie, które nie przemija. Przemiana, którą daje przyjaźń z Jezusem, prowadzi nas do takiego życia, wobec którego to obecne jest zupełną martwotą. Nasze obecne życie ma wielką wartość i jest piękne, ale jest niczym w porównaniu z tym, co przynosi Jezus. " Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Mszy zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. W budynku pozostało parę osób na modlitwę, przed tabernakulum.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika
XIX Tydzień zwykły

10 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w czerwony ornat z racji dzisiejszego wspomnienia. Organy zaczęły grać. Chór śpiewał pieśń na wejście a duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii; kiedy śpiew dobiegł końca zaczęła się celebra.

«A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa»
Niechaj te słowa będą dzisiaj naszym motto na ten dzień i tą celebrę.

Po takim małym wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (J 12, 24-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.

Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec»."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Jana, kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Dzisiaj, Kościół w liturgii eucharystycznej wspomina rzymskiego męczennika św. Wawrzyńca i przypomina nam, że «istnieje jedno spójne świadectwo, które wszyscy chrześciajanie winni być gotowi dawać każdego dnia, nawet za cenę cierpienia i wielkiego poświęcenia» (Jan Paweł II).

Prawo moralne jest święte i niepodważalne. To zapewnienie oczywiście kontrastuje z atrmosferą relatywizmu, która panuje w naszych czasach, kiedy z łatwością dostosowuje się wymagania etyczne do własnej wogody lub po prostu do własnych słabości. Nie znajdziemy nikogo, kto by powiedział o sobie: —Jestem niemoralny; —Jestem nieświadomy; —Nie kieruje się prawdą... Ktokolwiek by tak powiedział, natychmiast by się zdyskwalifokował.

Lecz zasadnicze pytanie brzmi: o jakiej moralności i jakiej świadomości i jakiej prawdzie mówimy? Jest oczywiste, że pokój i zdrowe życie społeczne nie mogą się opierać na “moralności na zamówienie”, w której każdy ciągnie w swoją stronę bez względu na zdolności i aspiracje, jakie Stwórca przeznaczył naszej naturze. Owa “moralność”, jest daleka od prowadzenia nas na «właściwe ścieżki» i ku «zielonym pastwiskom», których Dobry Pasterz dla nas pragnie (cf. Ps 23,1-3), lecz raczej nieuchronnie zaprowadziłaby nas na ruchome piaski “relatywizmu moralnego”, gdzie absolutnie wszystko można uzgodnić i usprawiedliwić.

Męczennicy są niezaprzeczalnym dowodem świętości prawa moralnego: istnieją podstawowe wymagania miłości, które nigdy nie dopuszczają wyjątków ani dostosowywania się. W rzeczywistości «w Nowym Przymierzu znajduje się wiele świadectw naśladowców Chrystusa (...) przyjęli prześladowania i śmierć prędzej niż wykonanie jakigokolwiek gestu bałwochwalstwa i palenia kadzideł przed posągiem Cesarza» (Jan Paweł II).

W Rzymie za czasów Cesarza Waleriana, diakon «święty Wawrzyniec ukochał całym życiem Chrystusa, naśladował Chrystusa także w śmierci» (Święty Augustyn). I po raz kolejny wypełniły się słowa «a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne» (J 12,25). Pamięć o Świętym Wawrzyńcu na szczęście dla nas przetrwa na wieki jako znak, że podążanie za Chrystusem warte jest oddania życia, zamiast przyjęcia frywolnych interpretacji jego drogi." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Mszy odmówiono modlitwę do Św. Michała Archanioła, a potem zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. W budynku pozostało parę osób na modlitwę, przed tabernakulum.