Uroczystości niedzielne

[Enrique Sánchez Oviedo]

Jak najbardziej popieram.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Jedenasta Niedziela Zwykła

13 czerwca Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Leońskiej tj. w kościele Św. Aleksego i Bł. Urbana V zebrali się mieszkańcy Skarlandu na popołudniową celebrację mszy niedzielnej.
W świątyni znajdowali się przedstawiciele władz oraz pozostali wierni. Wszyscy oczekiwali na uroczystą celebrację. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy wygrywały na cześć Pana pieśń na wejście.
Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór parafialny wraz z organistą śpiewał introit:

Jak grzech niszczy człowieka? Na tym polega jego podstępna metoda
Nam się często wydaje, że wzrost dobra musi być okupiony wielkim wysiłkiem. Może jest w tym trochę racji, ale jeżeli jest tu potrzebny wysiłek, to tylko do tego, by oderwać się od zła.

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mk 4, 26-34)
Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo».

Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu».

W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Marka,
kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Dziękuję Wam za przybycie na wspólną modlitwę. Cieszę się, że mogę odprawić swoją kolejną celebrę w tej konkatedrze, gdzie jestem waszym proboszczem. Dzisiejsza celebra jest w intencji Ich Królewskich Mości Michała IV i Katarzyny Radziwiłłówny, władców Rzeczpospolitej a także w intencji zbliżającego się Rajdu Czerwonego Orła w Dreamlandzie i jego uczestników. Dużo szczęścia i aby towarzyszyła temu wydarzeniu zdrowa rywalizacja i wiele pozytywnych emocji.
"Królestwo Boże, czyli dobro, rośnie samo, gdy tylko mu się na to pozwala. Nam się często wydaje, że wzrost dobra musi być okupiony wielkim wysiłkiem. Może jest w tym trochę racji, ale jeżeli jest tu potrzebny wysiłek, to tylko do tego, by oderwać się od zła.

Dobro nie rośnie w nas, ponieważ jesteśmy przywiązani do zła. Gdy odcinamy więzy ze złem, dobro automatycznie zaczyna wrastać. Najpierw jest małe, ale ponieważ zawsze jest "ziarnem", ma w sobie niesamowity potencjał.

Co jednak należy zrobić, aby zerwać ze złem? Trzeba zakochać się w dobru, trzeba chcieć jego "królowania", czyli uczynić je zasadniczym kryterium podejmowanych decyzji. Dobro poniesie nas na wyżyny człowieczeństwa, bo ono ma wielką moc. Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół, niektórzy pozostali jeszcze na krótką modlitwę.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dziewiętnasta Niedziela zwykła

08 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Leońskiej tj. w kościele Św. Aleksego i Bł. Urbana V zebrali się mieszkańcy Skarlandu na popołudniową celebrację mszy niedzielnej.
W świątyni znajdowali się przedstawiciele władz oraz pozostali wierni. Wszyscy oczekiwali na uroczystą celebrację. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy wygrywały na cześć Pana pieśń na wejście.
Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór parafialny wraz z organistą śpiewał introit:

"Wierzyć w Jezusa" oznacza "wierzyć w Jego Miłość"
Bóg zstąpił z Nieba i stał się chlebem, bo my jesteśmy w drodze do Nieba i potrzebujemy sił do pokonania trudów tej drogi. Tę drogę musimy przejść sami, ale nie o własnych siłach.

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (J 6, 41-51)
Żydzi szemrali przeciwko Jezusowi, dlatego że powiedział: „Jam jest chleb, który z nieba zstąpił”, i mówili: „Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jakżeż może On teraz mówić: «Z nieba zstąpiłem»?”

Jezus im odpowiedział: «Nie szemrajcie między sobą. Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: «Oni wszyscy będą uczniami Boga». Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne.

Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze.

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Jana,
kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Bóg zstąpił z Nieba i stał się chlebem, bo my jesteśmy w drodze do Nieba i potrzebujemy sił do pokonania trudów tej drogi. Tę drogę musimy przejść sami, ale nie o własnych siłach. Siłę daje nam Jezus, a konkretnie Jego Miłość, czyli Jego "ciało za życie świata". Wola kroczenia do Nieba musi być nasza, ale siła Jezusa. Dlatego ten, kto wierzy w Jezusa, ma życie wieczne. A "wierzyć w Jezusa" oznacza "wierzyć w Jego Miłość".

Nieśmiertelnymi może uczynić nas tylko Miłość, bo tylko ona jest nieśmiertelna (Bóg jest nieśmiertelny, bo jest Miłością). Tyle jest w nas życia, ile jest Miłości. Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół, niektórzy pozostali jeszcze na krótką modlitwę.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
XX Tydzień zwykły

15 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Leońskiej tj. w kościele Św. Aleksego i Bł. Urbana V zebrali się mieszkańcy Skarlandu na popołudniową celebrację niedzielną.
W świątyni znajdowali się przedstawiciele władz oraz pozostali wierni. Wszyscy oczekiwali na uroczystą celebrację. W procesji do głównego ołtarza podążał Prałat Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w biały ornat. Organy wygrywały na cześć Pana pieśń na wejście.
Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór parafialny wraz z organistą śpiewał introit:

Co byśmy zrobili bez Maryi?
Co my byśmy bez Niej zrobili?! Co Bóg zrobiłby bez Niej?! Nie zapominajmy więc o Maryi. Pozwalajmy Jej, by często nas nawiedzała, jak Elżbietę. Pozwalajmy Jej pozostawać w naszym życiu ile chce. A chce na zawsze, bo już nie musi się nigdzie spieszyć.

Po takim wstępnym słowie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Łk 1, 39-56)
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

Wtedy Maryja rzekła:

«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Łukasza,
kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Wszystko zaczęło się od Maryi. Duch Święty zstąpił na Nią i poczęła Syna, który jest Synem Bożym. Gdy Maryja pozdrowiła Elżbietę, Duch Święty ją napełnił, a zaraz potem jej syna – Jana Chrzciciela. Jan z kolei przygotował wielu ludzi, w tym także przyszłych Apostołów, do otwarcia się na Ducha Świętego, którego Syn Boży udzielał osobiście. Itd., itd. Nic więc dziwnego, że Maryja jest dla nas tak ważna, że tak często Ją wspominamy.Co my byśmy bez Niej zrobili?! Co Bóg zrobiłby bez Niej?! Nie zapominajmy więc o Maryi. Pozwalajmy Jej, by często nas nawiedzała, jak Elżbietę. Pozwalajmy Jej pozostawać w naszym życiu ile chce. A chce na zawsze, bo już nie musi się nigdzie spieszyć. Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście, a potem pieśń na wystawienie najświętszego sakramentu. Rozpoczęła się ostatnia część liturgii tj. obrzęd pobłogosławienia ziół i kwiatów.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Enrique uklęknął przed tabernakulum i chwilę trwał w pozycji klęczącej. Następnie sięgnął po mikrofon i odczytał słowa modlitwy z modlitewnika.:

Modlitwa Błogosławieństwa Panie, nasz Boże, Ty sprawiasz, że na ziemi rosną trawy, zioła i zboża na pożywienie i lekarstwo dla ludzi i zwierząt. Od Ciebie pochodzi obfitość wody i promieni słońca, aby wszystko, co się zieleni i rozkwita, owocowało, gdy nadejdzie czas zbiorów.

Prosimy Cię, pobłogosław † przyniesione do Ciebie pierwociny zieleni tego roku, młode pędy zbóż, trawy, zioła i kwiaty. Zachowaj je od suszy, gradu, powodzi i wszelkiej szkody, aby wzrastały, radowały oczy, przynosiły jak najobfitszy plon i mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt.
A gdy będziemy schodzić z tego świata, niech nas, niosących pełne naręcza dobrych czynów, przedstawi Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta, najdoskonalszy owoc tej ziemi, abyśmy zasłużyli na przyjęcie do Twojego domu. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Amen.

[Miguel de Catalan]

Amen. Pięknie.
Wypoczywaj w górach, w Zakopanem, byłem w niedziele na mszy w kościele góralskim i uroczystość była taka inna niż to w miastach się odczuwa. Bardzo mi sie podobała.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dwudziesta Pierwsza Niedziela zwykła
XXI Tydzień zwykły

22 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Leońskiej tj. w kościele Św. Aleksego i Bł. Urbana V zebrali się mieszkańcy Skarlandu na wieczorną celebrację niedzielną.
W świątyni znajdowali się przedstawiciele władz oraz pozostali wierni. Wszyscy oczekiwali na uroczystą celebrację. W procesji do głównego ołtarza podążał Biskup Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy wygrywały na cześć Pana pieśń na wejście.
Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór parafialny wraz z organistą śpiewał introit:

Wiara to nie brak pytań i wątpliwości
Nie da się od razu zrozumieć całego nauczania Jezusa. Jego mowa jest trudna. Tego Jezus nie neguje. Chodzi o to, abyśmy wierzyli, to znaczy byli otwarci na rzeczy, które są dla nas absolutnie nowe i nie mieszczą się nam w głowie.

Po takim wstępnym słowie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez celebransa:

"Ewangelia (J 6, 54. 60-69)
Ucząc w synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: „Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”.

A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: „Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?”

Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: „To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą”. Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać.

Rzekł więc: „Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca”.

Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodzili.

Rzekł więc Jezus do Dwunastu: „Czyż i wy chcecie odejść?”

Odpowiedział Mu Szymon Piotr: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Jana,
kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Nie da się od razu zrozumieć całego nauczania Jezusa. Jego mowa jest trudna. Tego Jezus nie neguje. Chodzi o to, abyśmy wierzyli, to znaczy byli otwarci na rzeczy, które są dla nas absolutnie nowe i nie mieszczą się nam w głowie. Wiara bowiem to nie brak pytań i wątpliwości, ale otwartość na Dobrą Nowinę i pokora wobec trudnych do szybkiego zrozumienia prawd. Zresztą, gdyby nauka Jezusa była łatwa, to można by podejrzewać, że pochodzi od człowieka, a nie od Boga. Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie celebry zabrzmiała pieśń na wyjście, po której ludzie opuścili kościół.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dwudziesta Druga Niedziela zwykła
XXII Tydzień zwykły

29 sierpnia Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie odprawiona została południowa celebra dla mieszkańców Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Biskup Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Musimy dbać o naszą duchową formację. Przez całe życie
To, jakimi jesteśmy ludźmi zależy od ukształtowania serca. Musimy przez całe życie dbać na naszą wewnętrzną, duchową formację.

Po takim krótkim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mk 7, 1-8. 14-15. 21-23)
Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych.

Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?”

Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”.

Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Marka, kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Jakże często usprawiedliwiamy wiele naszych grzechów zewnętrznymi okolicznościami: że nas ktoś sprowokował, że „inaczej się nie dało”, że „to było tak nagle”. Dziś Jezus nam przypomina, że „złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota” pochodzą z naszych serc, z naszego wnętrza. Jeśli więc chcemy przestać grzeszyć, powinniśmy zadbać o jakość naszej wewnętrznej (duchowej) formacji. Tej formacji nigdy dość. Musimy się nią zajmować do końca życia, jeśli chcemy stać się czyści w naszej miłości. To, jak wykonujemy naszą pracę zależy od ukształtowania naszego umysłu. To, jakimi jesteśmy ludźmi zależy od ukształtowania serca." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. W budynku pozostało parę osób na modlitwę, przed tabernakulum.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dwudziesta Siódma Niedziela zwykła
XXVII Tydzień zwykły

03 września Roku Pańskiego 2021 r. w konkatedrze Św. Aleksego i Bł. Urbana V w Leonie odprawiona została wieczorna celebra dla mieszkańców Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Biskup Enrique Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.

Po takim krótkim wstępie zaczerpniętym z aklamacji zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mk 10, 2-16)
Faryzeusze przystąpili do Jezusa i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.

Odpowiadając zapytał ich: „Co wam nakazał Mojżesz?”

Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”.

Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela”.

W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.

Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”.

I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Marka, kapłan kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
""Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem." Mk 10, 7-8
Zbliżając się do wielkiego wydarzenia w życiu Kościoła jakim jest Zwyczajny Synod nt. Rodziny, możemy usłyszeć wiele pogłosek, różnych komentarzy, plotek, teorii spiskowych… Ewangelia przypomina wyraźnie o zamyśle Bożym, jakim jest ścisła więź pomiędzy mężczyzną i kobietą w małżeństwie, o tym, że stają się jednym ciałem, którego nie można rozerwać. Synod nie jest pytaniem o to, czy będzie rozwód w Kościele lub czy w końcu niektóre zakazy znikną. Zamysł Boży na ten temat jest jednoznaczny. Bardziej chodzi o dostrzeżenia w obecnym kontekście owego Bożego zamysłu, o przygotowania i o troski dla niego w małżeństwie i w rodzinie, o ochronę i zapewnienie możliwości wzrastania miłości małżeńskiej tak, jak to miał w zamyśle Bóg kiedy stwarzał Adama i Ewę w raju.
Niech dzisiejsze rozważanie Słowa Bożego poprowadzi do szczególnej modlitwy za Synod. A dla małżonków niech się stanie również okazją do dziękczynienia za dar Sakramentu, uświęcającego ich miłość." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu ludzie zaczęli opuszczać kościół. W budynku pozostało parę osób na modlitwę, przed tabernakulum.

[Ludwik Potocki Catalan]

Amen