Obraz- podarunek

[Vilarte]

Na kanwie przedłużającej się, a może i ostatecznej, nieaktywności strony Rotrii muzeum w Angemoncie ma przyjemność podarować władzom Skarlandu artystyczne wyobrażenie dziury, pozostałej po "znikniętym" państwie rotryjskim. Namalował tę kompozycję jeden z malarzy, który razem z ekspedycją z Dornostii udał się na miejsce, aby zweryfikować pojawiające się informacje, że Rotria z dnia na dzień znikła.
Ekspedycja miała za zadanie stwierdzić, czy Rotria raczej rozpłynęła się w powietrzu, czy zapadła pod ziemię, ale nie udało się tego z całą pewnością rozsądzić.
Obraz można interpretować też szerzej, jako symboliczną dziurę po każdej mikronacji, jaka znikła z mapy mikroświata.

[Adelaide Grimaldi]

Bardzo ciekawa interpretacja. Rotia jeszcze w czasach istnienia była dziurą i została jeszcze większą po zniknięciu.
Mimo wszystko szkoda, że to wszystko zginęło. To państwo od lat chyliło się ku upadkowi, aż w końcu nastał jego koniec. Co prawda nie był to koniec godny. Wynika z tego, że mikronacje to chyba niezbyt dobre miejsce dla religii.

[Vilarte]

Wynika z tego, że mikronacje to chyba niezbyt dobre miejsce dla religii.

Tak ogólnych wniosków bym może nie wyciągał, bo z kolei KPP (Kościół Powszechny Pollinu) miewa się dobrze, a w jego ramach diecezja angemoncka prawie co tydzień dostarcza nowe treści

[Adelaide Grimaldi]

Słyszałam o KPP, ale nigdy nie było mi dane przyjrzeć się bliżej tej organizacji. Muszę nadrobić.

[F. hr. Vazquez de Saavedra]

Państwo Kościelne Rotria było ciekawym projektem na mapie mikroświata, swoistego rodzaju ewenementem. Myślę, że niestety zabawa oraz podchody (gierki) osób tworzących i związanych z PK Rotria przesłoniła prawdziwy cel istnienia tej mikronacji. Uważam, że był bardzo duży potencjał w takiej formule. Niestety, gdy mikronacje tworzą osoby, dla których głównych celem jest utrzymanie władzy i brak otwartej głowy dla nowych działań lub projektów to kończy się nie tylko zniszczeniem mikronacji ale też całkowitym zniknięciem z mapy. Wielka szkoda!

[Vilarte]

@F. hr. Vazquez de Saavedra w dużej mierze się zgodzę, tym bardziej że ich klimat kulturowy, jeśli można to tak określić, był bardzo wyrazisty. Można było za nim podążać, można było mu się sprzeciwiać, nawet ostentacyjnie, ale dało się pozostać wobec niego obojętnym. A to jest jeszcze większy potencjał niż mikronacja, która "każdemu chce robić dobrze".
Mam nadzieję, że w jakiejś formie się odrodzą, bo my w KPP na pewno nie mamy ambicji (ani kadr), żeby stać się jakimś odrębnym organizmem państwowym.