Uroczystości niedzielne

[Krzysztof Windsor]

W Niedzielę, 31.10, Celebrę odprawił ks. prał. Krzysztof Windsor. Katedra wypełniła się wiernymi, rozpoczęto liturgię.
Chór zaśpiewał introit.




Następnie odczytano Ewangelię:

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Następnie prał. Windsor wygłosił kazanie

Zapytam siebie szczerze: Czy chcę kochać Boga tak, jak mówi Jezus: w sposób całkowity i bezwarunkowy? Czy nie ulegam połowiczności i kompromisom? Co najbardziej osłabia moją miłość do Boga? Powiem o tym Jezusowi.

Moja miłość do siebie i bliźniego sprawdza dojrzałość mojej miłości do Boga (w. 31). Relację z Bogiem mogę budować tylko we trójkę: ja – bliźni – Bóg. Co jest mi najtrudniej pokochać w sobie i w innych?

Powiem Jezusowi o osobach, których nie potrafi ę zaakceptować. Kto to jest? Poproszę Go, aby uzdrowił trudne relacje w mojej rodzinie i wspólnocie.

Dalej celebra przebiegała standardowo. Przed końcem rozpoczęto adorację. Na koniec ks. prał. pobłogosławił wiernym.

[Krzysztof Windsor]

W Niedzielę 7 Listopada w Konkatedrze Celebrę odprawił ks. prał. Krzysztof Windsor. Po wypełnieniu się Katedry wiernymi, rozległ się dźwięk introitu.



Następnie odczytano Ewanelię.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus, nauczając rzesze, mówił:

«Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».

Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.

Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».

Ks. prałat wygłosił kazanie :

Bracia i Siostry,
Co pokazuje mam wdowa, która wrzuciła do skarbony 1 grosz, praktycznie tyle co nic. Oddała ona wszystko co miała dla Boga. Może warto czasem na takie poświęcenie, taką ofiarę, która nas kosztuje się zdobyć ? My wciąż nie mamy czasu dla Pana, spychamy go na ostatnie minuty, gdzie czasem ich nie ma, a jeśli poświęcimy mu czas, to znajdziemy ten czas na wszystko. Pewien mężczyzna w Niedzielę skończył prace dość późno, był głodny, zmęczony. Stanął przed wyborem czy jechać na ostatnią Mszę Świętą... Pojechał, właśnie o takim poświęceniu o takiej ofierze mowa. Poświęćmy Bogu to co nas kosztuje czyli nasz cenny czas. Nie muszą być to długie modlitwy na pokaz. Starczy 5 min w ciszy porozmawiać z Bogiem. On przyjmie z radością każdą minutę modlitwy, a jeśli będzie szczera wysłucha.

Dalej celebra toczyła się zwyczajnie. Ks. pobłogosławił wiernych.

[Krzysztof Windsor]

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Na uroczystej Liturgii w Konkatedrze zebrały się tłumy. Celebrę rozpoczął pieśnią chór wraz z orkiestrą.




Odczytano Ewangelię:

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»

Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»

Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»

Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Dalej celebra toczyła się normalnie. Następnie ks. prał. Krzysztof Windsor wygłosił kazanie :

Żyjemy w pokoleniu, które przeżywa poważny kryzys autorytetu władzy na wszystkich jej stopniach. Zlekceważono władzę ojca i matki w domu, nauczyciela i profesora. Lekceważy się autorytet dyrektorów w zakładach pracy i autorytet władzy państwowej. Jest to zjawisko powszechne, obejmujące nie tylko nasz naród, lecz świat cały. Władza nie zasługuje na zaufanie. W ślad za tym idzie poważne niebezpieczeństwo. Im bardziej bowiem władza nie zasługuje na zaufanie, tym częściej sięga po przemoc. Nie mogąc panować nad podwładnymi przy pomocy praw i prawdy, sięga po siłę. Droga to niebezpieczna, ponieważ przemoc budzi bunt. Każda władza, która ucieka się do przemocy, musi się liczyć, że wcześniej czy później napotka na bunt. Tak jest w relacji rodziców do dzieci, nauczycieli do uczniów, dyrekcji do pracowników, władzy do narodu. Obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla, jedynego Władcy, który doskonale panuje nad sytuacją i nigdy wobec swoich podwładnych nie używa przemocy. Używa siły, by karać, ale nie by zmusić do posłuszeństwa.

Chrystus Król staje przed nami jako podwładny i to niszczony z rozkazu ówczesnej władzy, podwładny ukrzyżowany. Podwładny, który ma rację, ale nie sięga do siły, by jej dowodzić. Przyjmuje klęskę. Chrystus Król wzywa wszystkich, którzy cierpią prześladowanie, by opowiedzieli się po Jego stronie, by pamiętali, że On ma swoje królestwo. Król cierpiących, Król prześladowanych, Król zniewolonych. Jego autorytet jest oparty nie na przemocy, lecz na miłości. Jego królestwo jest mocne mocą miłości.

Drugim następstwem zlekceważenia autorytetu władzy jest jej niesprawiedliwość. Nikt nie szanuje władzy, która nie potrafi dobra nagrodzić sprawiedliwie i równie sprawiedliwie ukarać zła. Jeżeli ta sankcja jest zachwiana, wówczas władza traci autorytet i nikt jej nie będzie szanował. Władza winna stać na straży porządku sprawiedliwości. Jej zadanie polega na pilnowaniu, aby każde dobro było sprawiedliwie nagrodzone, a każde zło było sprawiedliwie ukarane.

Chrystus jest Królem sprawiedliwym. Każdy dobry czyn zostanie przez Niego nagrodzony i każdy nieuczciwy zostanie ukarany. Bóg ma do dyspozycji wieczność. Kara nikogo nie minie, nagroda nikomu nie zostanie zapomniana. Każdy kubek wody podany drugiemu człowiekowi zostanie przez Boga nagrodzony. Każde, nawet najmniejsze kłamstwo, nieodpowiedzialne słowo, każdy gest krzywdy zostanie ukarany. Czy tego chcemy, czy nie chcemy. On, Król wszechświata, ma do dyspozycji wieczność. Autorytet Jego władzy jest niepodważalny. Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze.

Warto w dniu dzisiejszym, skoro zebraliśmy się po to, by skłonić głowę przed naszym Królem, uświadomić sobie, że jesteśmy w tym szczęśliwym położeniu, iż mamy Władcę, którego autorytet nigdy nie zostanie zakwestionowany. Mamy Króla, który potrafił razem z nami cierpieć, który wie, co to ból i niesprawiedliwy wyrok. Nie musi sięgać do przemocy, bo rządzi miłością. Jego autorytet oparty jest na wszechmocnej miłości i na doskonałej sprawiedliwości. Wierność Chrystusowi Królowi rodzi nadzieję, że wszystko, nawet najdrobniejszy gest w naszym życiu posiada głęboki sens. Nic nie zostanie stracone. On bowiem nikogo nie skrzywdzi i On wyciągnie konsekwencje za uczynione zło.


kazanie pochodzi ze strony: https://opoka.org.pl/biblioteka/H/HN/3/34zwykly-2.html

Dalej celebra toczyła się standardowo.
Na koniec ks. prał. udzielił wiernym błogosławieństwa. Wszyscy rozeszli się do domów w duchu uroczystości.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Deo Gratias

[Krzysztof Windsor]

I Niedziela Adwentu 28 Listopada bp. Krzysztof Windsor sprawował Celebrę w Konkatedrze.
Gdy kościół wypełnił się po brzegi, rozpoczęto liturgię.




Odśpiewano Credo in Unum Deum



Odczytano Ewangelię.

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.

Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

Następnie ks. bp. wygłosił kazanie :

[pismo] Bracia i Siosty,
Dziś przeżywamy początek adwentu. Czym jest adwent? Jest to czas oczekiwania na przyjście Chrystusa. Zadajmy więc sobie pytanie, co mogę zrobić aby przygotować się na Jego przyjście?
Jezus w Ewangelii daje nam dzisiaj wskazówki, jedna z najważniejszych chyba to :" Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym". Odrzućmy co złe zapoczątkujmy zmianę w swoich sercach i Bądźmy wierni Bogu.

Niedawno też wybrano nowego Patriarchę Rotrii, Leona IV. Módlmy się, aby wszystko co zaplanował i planuje płynęło z dobrego serca i było korzystne dla całej wspólnoty wiernych i Rotrii.

Z błogosławieństwem
bp. Krzysztof Windsor OSI
[/pismo]



Dalej Celebra trwała tradycyjnie. Biskup pobłogosławił wiernych.

[Krzysztof Windsor]

II Niedziela Adwentu 5. grudnia odbyła się Celebra sprawowana przez ks.bp. Krzysztofa Windsora OSI. Gdy zebrali się ludzie w Katedrze, procesję wiersza rozpoczęła pieśń chóru. Biskup szedł w procesji od wrót kościoła do ołtarza błogosławiąc wiernych







Odczytano Ewangelię :

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.

Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».

Ks. biskup wygłosił kazanie :

[pismo] Bracia i Siostry,
Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

" Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże " Tak mówi dzisiejsza Ewangelia. Powiedzmy sobie: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do Mnie, ale powiedz tylko słowo, a będę cały zdrów.

Pozwólmy Panu działać w naszych sercach. Często jest tak, że jesteśmy w czymś uwięzieni, może być to stres, wszelakie myśli, które zabierają przestrzeń naszego serca do działania Boga. Może zostać gdzieś jedna mała wolna dziurka miejsca, a Pan wypełni to swoim blaskiem, dobrocią i miłością. Wystarczy Bogu dać choć trochę, nie trzeba oddawać wszystkiego. On zacznie działać i z tej małej dziurki wymiecie, wyrzuci wszystko to co nas lęka. Wszystkie nasze brudy, grzech. Jego światłość miłości rozjaśni całe serce. Potrzebna jest tylko nasza zgoda na działanie. Przygotujmy mu na początek, choć skrawek naszego serca, a On sam zacznie działać. Przygotujmy dla niego drogę. Jesteśmy dla Niego tak drodzy, jest przy nas zawsze, nawet gdy go nie czujemy, nawet kiedy czujemy że zgubiliśmy już Jego drogę, niego samego, on trwa i czeka na to aby móc działać.

Otwórzmy serce dla Pana Bracia i Siostry !
Niechaj czas adwentu nam w tym tylko pomoże.[/pismo]





Na koniec Liturgii biskup pobłogosławił wiernych.

Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius (†), et Spiritus Sanctus.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Piąta Niedziela zwykła
V Tydzień Zwykły

06 lutego Roku Pańskiego 2022 r. w katedrze odprawiona została południowa celebra dla wiernych Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Arcybiskup Enrique kardynał Sánchez Oviedo, ubrany w zielony ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Najtrudniej zrobić pierwszy krok - pozwolić Jezusowi wejść do naszej "łodzi"
Życie każdego człowieka może się odmienić podobnie jak życie Piotra. Wystarczy pójść w jego ślady. Najtrudniej zawsze wykonać ten pierwszy krok - pozwolić Jezusowi wejść do naszej "łodzi", to znaczy zaprosić Go realnie do własnego życia.

Po takim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Łk 5, 1-11)
Gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret, zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.

Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: „Wypłyń na głębie i zarzuć sieci na połów”.

A Szymon odpowiedział: „Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”.

Skoro to uczynił, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na wspólników w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały.

Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”.

I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali: jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona.

Lecz Jezus rzekł do Szymona: „Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił”.

I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim."

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Łukasza, Arcybiskup kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"Szymon Piotr najpierw pozwolił Jezusowi wejść do swojej łodzi. Potem słuchał Jego nauczania. Następnie był Mu posłuszny: "Na Twoje słowo zarzucę sieci" i wypłynął na głębię wbrew ludzkiemu rozsądkowi. To wszystko odmieniło jego życie - z rybaka ryb stał się rybakiem ludzi, z grzesznika stał się świętym i skałą wśród Apostołów.

Życie każdego człowieka może się odmienić podobnie jak życie Piotra. Wystarczy pójść w jego ślady. Najtrudniej zawsze wykonać ten pierwszy krok - pozwolić Jezusowi wejść do naszej "łodzi", to znaczy zaprosić Go realnie do własnego życia." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu kapłani zaczęli opuszczać kaplicę. W kaplicy i zakrystii pozostało parę osób na własną modlitwę, przed tabernakulum.