Codzienna celebra

[Stefano Agostini]

28 stycznia, w trzeci tydzień zwykły obchodzone jest w kościele Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła. Z tej okazji została odprawiona celebra przez infułata Stefano Agostiniego wraz z koncelebransami. W kaplicy zebrała się spora liczba wiernych. Kapłan ubrany był dziś w piękny, biały ornat, w którym odczytał ewangelię, a po niej wygłosił kazanie.

Ewangelia (Mk 4, 26-34)
Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo».

Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu».

W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

[Enrique Sánchez Oviedo]

Amen, dziękuje za celebrę.
Samemu jednak przed wyjazdem do Rotrii, również odprawię.

[Stefano Agostini]

29 stycznia, w trzeci tydzień zwykły, dzień powszedni oraz drugi dzień Sede Vacante. Z tej okazji została odprawiona celebra przez infułata Stefano Agostiniego. W kaplicy zebrała się pewna liczba wiernych. Kapłan ubrany był dziś w piękny, zielony ornat, w którym odczytał ewangelię, a po niej wygłosił kazanie.

Ewangelia (Mk 4, 35-41)
Przez cały dzień Jezus nauczał w przypowieściach. Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do nich: «Przeprawmy się na drugą stronę.» Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.

Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.

Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

[Enrique Sánchez Oviedo]

Dzień Powszedni
III Tydzień Zwykły

29 stycznia Roku Pańskiego 2022 r. w Kaplicy Świętej Marii w Walencji odprawiona została południowa celebra dla duchowieństwa Skarlandu. W procesji do głównego ołtarza podążał Arcybiskup Enrique kardynał Sánchez Oviedo, ubrany w biały ornat. Organy zaczęły grać. Duchowny rozpoczął sprawowanie liturgii, a chór śpiewał pieśń na wejście; kiedy skończył zaczęła się celebra.

Jakby nie znali Jezusa…
Bóg troszczy się o nas zawsze. Tyle, że nie zawsze w sposób zgodny z naszymi oczekiwaniami.
Ta celebra jest ostatnią moją w Skarlandzie przed wyjazdem do Rotrii. Pozostawiam wam Skarland silny i w dobrej kondycji. Oby był taki sam kiedy wrócę.
O ile wrócę...

Po takim wstępie zaczęła się właściwa celebra. Modlitwa, akt pokuty, pierwsze czytanie, psalm responsoryjny i drugie czytanie, po których nastąpiła aklamacja i odczytanie ewangelii przez prezbitera:

"Ewangelia (Mk 4, 35-41)
Przez cały dzień Jezus nauczał w przypowieściach. Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do nich: «Przeprawmy się na drugą stronę.» Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.

Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.

Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»"

Wszyscy wysłuchali słów zapisanych na dzisiejszy dzień. Po wysłuchaniu Ewangelii według św. Marka, kardynał kontynuował sprawowanie liturgii. Wygłosił również krótkie kazanie:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
"„Łódź się już napełniała”. Czy wobec tego Apostołowie nie mieli prawa czuć się zagrożonymi? Czy ich zdenerwowanie nie było uzasadnione? Jezus wyrzucił im bojaźliwość i brak wiary. To nie to samo, co zwykłe zdenerwowanie. Bojaźliwość i brak wiary wyraziła się zarzutem skierowanym do Jezusa: „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi…?” Przecież tyle czasu spędzili już z Jezusem i powinni być pewni, że On jest bardzo zatroskany o nich, nawet bardziej niż o siebie. Powinni wiedzieć, że skoro On nic nie robi, to na pewno nic im nie grozi. Zachowali się więc, jakby nie znali Jezusa. Kiedy coś naprawdę nam grozi, Bóg reaguje. Zawsze.

Bóg troszczy się o nas zawsze. Tyle, że nie zawsze w sposób zgodny z naszymi oczekiwaniami." Amen.

Celebrans zakończył mówić. Trwała jeszcze przez chwile cisza, po której kontynuował sprawowanie celebracji.
Na zakończenie Celebry zabrzmiała pieśń na wyjście. Po jej odśpiewaniu kapłani zaczęli opuszczać kaplicę. W kaplicy i zakrystii pozostało parę osób na własną modlitwę, przed tabernakulum i ołtarzem. Po przebraniu się JE kard. Enrique Oviedo, wraz z asystującym mu prezbiterem pojechał na lotnisko w Walencji, skąd uda się do Rotrii.

[Miguel de Catalan]

Powodzenia w Rotrii i życzę (nie)wybrania.