Ogród Botaniczny

[Miguel de Catalan]

Różanecznik Drzewiasty
Gatunek drzewa należący do rodziny wrzosowatych. Pochodzi i rośnie na górzystych zboczach w Himalajach, Indiach oraz południowo zachodnich Chinach. Dorasta do wysokości 16 metrów. Liście ma matowe, skórzaste, długie do 20 centymetrów, pokryte filcowym kutnerem. Kwiaty ma duże, skupione, w kolorze nasyconej czerwieni lub w odcieniach bieli i różu.

[Miguel de Catalan]

Forsycja Europejska
Gatunek krzewu z rodziny oliwkowatych. Jedyny dziko rosnący w Europie przedstawiciel swego rodzaju. Na stanowiskach naturalnych jest już bardzo rzadko spotykany. Osiąga od 1,5 do 2 metrów wysokości. Pędy ma wyprostowane, za młodu zielone, później żółkną. Liście ogonkowe, o blaszce grubej, jajowatej o długości 5–8 cm i szerokości 2–3 cm. Na brzegu blaszki występują pojedyncze ząbki. Od spodu liście są nieznacznie owłosione. Kwiaty forsycji są koloru ciemnożółtego, do 2 cm długości, wąskie i zaostrzone, osadzone są pojedynczo, rzadziej po dwa.

[Miguel de Catalan]

Jaśminowiec Wonny
Gatunek krzewu z rodziny hortensjowatych. Występuje w naturze w Turcji, na Wyspach Egejskich, w centralnych i północnych Włoszech i Austrii, poza tym jest uprawiany i dziczejący w wielu krajach świata. Dorasta do wysokości 3 metrów. Ma sztywne, wyprostowane pędy i łukowato przewieszające się starsze gałęzie. Liście jaśminowca są eliptyczne, zaostrzone, drobno ząbkowane, nagie (tylko na spodniej stronie występują kępki włosków na nerwach). Mają długość 4-8 cm i 6-11 par ząbków. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, zwykle bardzo obficie. Ma dość duże, białokremowe kwiaty złożone z 4 nagich działek kielicha, 4 płatków korony, 1 słupka i licznych pręcików. Kwiaty mają silny, przyjemny zapach i średnicę 2,5-3,5 cm.

[Miguel de Catalan]

Tulipan

Tulipan (Tulipa L.) to rodzaj roślin cebulowych należący do rodziny liliowatych. Zalicza się do niego ok. 120 gatunków i co najmniej 15 tysięcy kultywarów (odmian uprawnych). Odmiany uprawne są mieszańcami lub powstały na drodze mutacji. Naturalny obszar występowania tulipana to Europa Południowa, północna Afryka, Azja od Turcji, przez Iran, góry Pamir i Hindukusz, stepy Kazachstanu, po północno-wschodnie Chiny i Japonię.

Tulipany zaczęto uprawiać prawdopodobnie w Persji w X wieku n.e. Dokonywano ich selekcji i krzyżowania, do dalszej uprawy wybierając cebulki okazów najładniejszych i najbardziej dorodnych. Uprawiane były w Imperium Osmańskim, wymieniają je Omar Chajjam i Rumi. Sułtan Ahmet III miał wielki ogród, w którym uprawiano wiele gatunków tulipanów, nie tylko rodzimych dla Turcji, ale także sprowadzonych z Iranu i Azji Środkowej.

Uważa się, że do Europy Zachodniej tulipany zostały sprowadzone w 1554 roku przez Oghiera Ghiselin de Busbecq, ambasadora Imperium Osmańskiego na dworze Ferdynanda I, nie jest to jednak pewne. Wiadomo natomiast na pewno, że Charles de L’Écluse (zwany Clusjusem) w 1573 r. uprawiał je w ogrodzie botanicznym w Wiedniu, a od 1594 r. w ogrodzie botanicznym Uniwersytetu w Lejdzie w Holandii. Ten rok uważany jest za początek rozwoju przemysłu tulipanowego w Holandii. Clusjus w dużej mierze przyczynił się do rozprzestrzenienia uprawy tulipanów, on też napisał o nich pierwsze prace naukowe. W 1596 i 1598 skradziono z jego ogrodu ponad 100 cebulek tulipanów.

Pod koniec drugiej połowy XVI wieku zachodnią Europę (przede wszystkim Holandię) ogarnęło tulipanowe szaleństwo (tulipomania). Ponieważ ich ceny gwałtownie rosły, zaczęto je skupywać w nadziei jeszcze droższego odsprzedania. W 1637 roku tulipan 'Semper Augustus' został sprzedany za astronomiczną wtedy kwotę 13 tysięcy guldenów. Niektóre z cebulek były warte kamienicy w Amsterdamie. Zakupy cebulek za tak wygórowane ceny nie opłaciły się i doprowadziły do ruiny finansowej niektórych kupców (bańka spekulacyjna). Od tego czasu jednak Holandia stała się światowym potentatem w uprawie tulipanów i posiada ich stałą wystawę w Keukenhof. W ogrodzie w Keukenhof kwitnie wiosną ponad 7 mln tulipanów należących do różnych gatunków i ogromnej liczby kultywarów.

[Miguel de Catalan]

Anturium Andrego
Gatunek rośliny z rodziny obrazkowatych. W stanie dzikim rośnie jako epifit w lasach równikowych w północno-zachodnim Ekwadorze i południowo zachodniej Kolumbii. Gatunek często uprawiany jako roślina ozdobna. Jest wiecznie zielonym pnączem. Liście ma skrętoległe, o długości do 40 cm, z blaszką liściową szerokości do 16 cm, sercowatą do niemal strzałkowatej. Roślina posiada pochwę kwiatostanową sercowatą, mocno wciętą u podstawy, jasnoczerwoną, błyszczącą, długości do 12 cm. Kolby biało-żółte, długości do 10 cm, proste lub przewieszone, koniuszek żółty. Kwiaty niepozorne, widoczne jako białe punkciki.

[Miguel de Catalan]

Kalia Etiopska
Gatunek rośliny z rodziny obrazkowatych. Pochodzi z Afryki Południowej, ale rozprzestrzenił się także w Australii, Nowej Zelandii, na Hawajach. Bylina ta posiadająca krótkie, bulwiasto zgrubiałe kłącze z którego wyrastają liście do 1 metra długości o jednolicie zielonej, strzałkowato-oszczepowatej blaszce liściowej. Łodyga kwiatonośna wyrasta powyżej liści, w przekroju jest trójkątna a w szczytowym odcinku posiada kwiatostan kolbowy typowy dla roślin z rodziny obrazkowatych, od dołu objęty śnieżno-białą lub jasno-kremową pochwą. Kwiaty ma żółte, drobne, rozdzielnopłciowe.

[Miguel de Catalan]

Ananas Bracteatus
Gatunek byliny z rodziny bromeliowatych. Występuje naturalnie w Brazylii, Paragwaju oraz Argentynie. Ponadto bywa uprawiany na Hawajach, Florydzie, w Teksasie, Arizonie, czy też Karolinie Południowej. Dorasta do 1,2 metra wysokości oraz 60 cm szerokości. Liście ma trwałe, grube i kłujące, barwy ciemnozielonej, choć istnieją kultywary o białych, różowych, czerwonych lub żółtych akcentach. Kwiaty niepozorne. Mają fioletową barwę, lecz jajowatym kwiatostanom barwę nadają kolczaste, czerwone lub różowe podsadki. Później kwiatostany zmieniają barwę przez brązowo-różową na szkarłatną. Zwieńczone są na szczycie liśćmi.

[Miguel de Catalan]

Róża Francuska
Gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Występuje w południowej, wschodniej i centralnej Europie oraz w Turcji i na Kaukazie. Kiedyś pospolity na terenie Polski, obecnie w środowisku naturalnym rzadki. Krzew róży dorastający do 1,2 metra wysokości. Pędy ma cienkie, nagie i proste z dwoma rodzajami drobnych kolców (nie cierni); sierpowato zakrzywionych i prostych, a także z drobnymi igiełkowatymi szczecinkami. Liście ma pierzasto-złożone, najczęściej 5-listkowe, o listkach szerokojajowatych, brzegiem gruczołkowato ząbkowanych. Wierzch ciemnozielony, pozornie skórzasty, spodem jaśniejszy, na nerwach delikatnie owłosione. Kwiaty ma duże, pojedyncze, pięciopłatkowe, w ciemnoróżowym kolorze, charakteryzujące się silnym zapachem.

[Miguel de Catalan]

Oleander Pospolity

Oleander pospolity (Nerium oleander L.) to gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Jedyny przedstawiciel rodzaju oleander Nerium. Występuje na całym obszarze śródziemnomorskim od Maroka i Portugalii na wschód aż po południową Azję – prowincję Junnan w południowych Chinach i Mjanmę. Jest uprawiany jako roślina ozdobna w wielu krajach świata; w klimacie ciepłym występuje jako gatunek introdukowany na wszystkich kontynentach. W naturze rośnie zwykle w miejscach wilgotnych – wzdłuż strumieni i w wadi.

Oleander kwitnie od czerwca do września, na obszarach w klimacie ciepłym od wiosny do jesieni. W czasie lat deszczowych kwiaty mogą pozostać jednak zwinięte w pąkach do następnego roku. Poszczególne kwiaty pozostawać mogą otwarte nawet przez 7 dni, o ile wcześniej nie zostaną zapylone.

[Miguel de Catalan]

Kaktusowate

Kaktusowate (Cactaceae Juss., zwyczajowo nazywane kaktusami) – rodzina sukulentów łodygowych (wieloletnich, zielnych lub częściowo zdrewniałych), należąca do rzędu goździkowców. Należy do niej, w zależności od systemu klasyfikacyjnego, od 24 do 220 rodzajów, a w ich ramach od 1500 do 2000 gatunków. Występują głównie na kontynentach amerykańskich, skąd pochodzą.


Areola Ferocactus recurvus z cierniami i wyrastającym kwiatem
Przystosowane do suchych warunków, największe zróżnicowanie osiągają na terenach półpustynnych i górskich, choć są także rodzaje występujące w lasach deszczowych. Charakterystyczną cechą budowy roślin z tej rodziny jest posiadanie areoli nieobecnych u innych roślin oraz acykliczne lub spiralne ułożenie elementów kwiatu (brak okółków).

Kaktusowate mają szereg zastosowań praktycznych, zwłaszcza wśród ludów tubylczych Ameryk. Na świecie zyskały popularność jako uprawne rośliny ozdobne i kolekcjonerskie. Niekontrolowany zbiór kaktusowatych spowodował zagrożenie trwałości naturalnych populacji wielu gatunków.